Vientiane

De vermoeidheid slaat toe, en niet alleen bij de kinderen.  In Vientiane hangen we daarom gewoon wat rond.  Dat kan hier perfect.  Vientiane is de hoofdstad van Laos maar is klein en rustig, een provinciestad bijna.  Wat tempels, een kitscherige triomfboog uit de jaren '60 en buiten de stad 'Buddha Park' - dat is het.  Tot plezier van de kinderen ontdekken we ook het openluchtzwembad van de stad, een  speelgoedwinkel (kerstcadeautjes!) en een speeltuin aan de oever van de Mekong.  

De speeltuin, zo leert een bord ons, is een gift van Korea.  En daar stopt het niet bij. De brug is Thais, het lelijke nieuwe gastenverblijf van het presidentieel paleis Chinees en de stadsbussen zijn betaald door Japan.  Laos is wel heel erg afhankelijk van buitenlandse steun - of is het "uitverkoop"?

Ook de Franse koloniale invloed is nog merkbaar.  Franse toiletten, hier gewoon 'Aziatisch toilet' genoemd, zijn voor ons geen meerwaarde maar in de keuken is de Franse erfenis dat wel.  Het maakt Laotiaans eten nóg lekkerder dan Thais.  Het lijkt erop maar voegt er iets extra aan toe.  Verse slaatjes bijvoorbeeld, veel tuinkruiden en vooral heerlijke croissants, pain-au-chocolat en baguettes.  Fantastisch.  En het wordt nog beter: Riet en Marie volgen hier een kookcursus - binnenkort eten wij dus gewoon laap en sticky rice thuis.