Lampang

De meeste steden die we tot nu toe zagen zijn ongezellig.  Lintbebouwing rond een hoofdweg die ondertussen is uitgegroeid tot een autostrade.  Veel beton en lelijke flatgebouwen.  Lampang is een uitzondering.  Hier zien we nog veel oude huizen, vaak nog in hout en op palen.  Het geeft de stad een zekere charme.

We besluiten hier wat langer te blijven hangen.  Iedereen is moe.  Loy Krathong was een leuke ervaring maar het waren lange dagen.  Het schoolwerk van Marie is een paar dagen blijven liggen.  Tijd om onze batterijen terug op te laden en ons ritme van de dagelijkse lesjes te hernemen.  De juf van Marie bezorgde ons vooraf haar planning en stuurt per mail ook toetsen door.  (Dankuwel, juf Tamara!). Zo kunnen we niet alleen het lesritme volgen maar ook regelmatig testen of ons niveau voldoende is.  Vandaag doet Marie zonder verpinken drie testen na elkaar.  Ze is geweldig om les aan te geven: ze doet het met plezier, klaagt (bijna) nooit en is heel ijverig.  Vreemd hoe familietrekjes soms een generatie overslaan.