Luang Prabang

Het is niet moeilijk om onmiddellijk verliefd te worden op Luang Prabang.  Deze stad is Unesco-werelderfgoed, en terecht.  Het centrum wordt gevormd door een schiereiland tussen twee rivieren en barst van de oudkoloniale charme en pareltjes van tempels.  En vooral: overal groen en bloemen.  Hier schudden we de kilte van het Noorden van ons af met een gin-tonic en lekker eten op een terras naast de rivier.  Heerlijk.
We fietsen de stad wat rond, klimmen naar de top van de heuvel voor zonsondergang, doen een boottocht op de rivier en een uitstap naar nabijgelegen watervallen van onvoorstelbare schoonheid.  Zes dagen kabbelen voorbij.  Het valt ons op dat in het centrum amper nog Laotianen wonen maar ongeveer elk huis een restaurant, guesthouse, winkel of massagesalon geworden is. Dit is een beetje het Brugge van Laos.  Cercle Brugge dan wel, want het blijft sympathiek, uitnodigend en bijzonder relax.  
Grappig detail is dat we hier steeds dezelfde mensen tegenkomen van eerder op reis.  De infrastructuur is in Laos zo beperkt dat iedereen ongeveer dezelfde route volgt.  Ook het weer achtervolgt ons helaas.  Na eerst twee dagen te mogen proeven van zomerweer overvalt een nieuwe koudegolf Laos.  Overdag halen we hier geen twintig graden meer - normaal is het hier tien graden warmer.  Eén dag krijgen we zoveel regen dat de rivieren ruim twee meter stijgen. De bamboebrug over de Khan-rivier spoelt weg.  Moestuintjes en zomerhutjes aan de Mekong lopen onder.  Laotianen weten duidelijk niet wat hen overkomt.  Ze lopen allemaal rond met dikke truien, jassen en sjaals.  Voor ons is het fris, voor hen is het ijskoud. Maar het kan nog erger: iemand vertelt dat het in Noord-Vietnam sneeuwt.  Tijd om verder te trekken naar het Zuiden.

We hebben overigens de knoop doorgehakt: Cambodja zal voor een andere keer zijn.  Ons vage schema één maand Thailand, één maand Laos, één maand Cambodja was al langer achterhaald, maar nu laten we dat laatste land definitief vallen.  Voor ons dus geen 'wereldwonder' Angkhor Wat, geen krab in Kep en bye bye drijvende dorpen van Tonle Sap.  We gaan in ruil ons visum voor Laos verlengen en daardoor meer tijd krijgen om ook het Zuiden van Laos rustig te verkennen.  Aansluitend kunnen we dan nog uitrusten ergens op een strand in Thailand.  Kiezen is verliezen.